About

Wijsheid komt met de jaren, zeggen ze weleens. Je leert jezelf kennen. Niet alleen je kwaliteiten, maar ook je beperkingen. Met laatstgenoemde hield ik me als kleuter die dierenarts wilde worden, natuurlijk nog niet bezig. Wat niet weet, wat niet deert, toch?

Dus droomde ik van dieren redden. Ik in de rol van de held(in) die weerloze, onschuldige drommels zou opereren, opdat zowel dier als baas weer opgelucht kon ademhalen. Grote inspiratie voor het ambiëren van deze verantwoordelijke baan was albinokonijn Snuffel. Tranen met tuiten huilde ik op de dag dat Snuffel het leven liet. Dit nooit meer! Geen dier zou onder mijn toeziend oog sterven.

Het bètalicht dat nooit ging branden

Met een hart vol hoop zat ik op de basisschool, mijn droom om dierenarts te worden nog prima intact. Juf Els speelde ook leuk mee. 'Oh Joline, dierenarts! Mooi, mooi meisje. Goed blijven leren, dan kom je er wel!'

Maar de tijd verstreek en geen bèta-slash-gammalampje ging branden. Het bleef donker. Pikkedonker. Op de basisschool tijdens rekenen. Later op de middelbare school tijdens de wiskunde. A en B. En bij natuurkunde. Verwoede pogingen – soms dagenlang – deed m’n vader om formules, grafieken en verbanden bij te brengen.

Maar het mocht allemaal niet baten. Tijdens de proefwerken staarde ik dromerig naar het velletje papier vol sommen. Zie je het al voor je: ik, de dierenarts, boven de operatietafel zich afvragend of ik nou te maken heb met een maagzweer, gescheurde milt of darmpoliep. Precies. In duigen viel de illusie die jarenlang in stand was gehouden. Mijn droom kwam tot een bruut einde en ik wist: ik ga geen dierenarts worden.

De talen van een leien dakje

Er brak een nieuw hoofdstuk aan. Realistisch dit keer. Hoe slecht ik het er vanaf bracht op bètavlak, des te beter ging het aan de alfakant. Taal, daar lag mijn kracht. Negens en tienen voor Schrijven en Nederlands. Ook Engels, Duits en Spaans (Frans dan weer niet) gingen van een leien dakje. Spelfouten? Moest je bij mij niet mee aankomen. Hun? Je bedoelt hen. En dat eeuwige dromen bleek tijdens het schrijven ineens wél goed van pas te komen. Ik liet mijn fantasie de vrije loop en dat leverde zowaar originele verhalen op. Een studie journalistiek én werk als redacteur, tekstschrijver en tolk Spaans. De rest is geschiedenis.